lazımınca

lazımınca
z. İstənilən qədər, kifayət qədər, kafi dərəcədə, lazımi dərəcədə, lazımi surətdə. Məktubda bir-iki kəlmə söz var ki, mətləbi lazımınca kəşf edir. C. M.. Çöllərdəki yaşıl əkinlər lazımınca boy atmadan təravətdən düşürdü. S. H.. Bəhram şəhərdəki İran konsulxanasında katiblik edirdi. Lakin bu vəzifə onu lazımınca təmin etməyirdi. Ç.. // dan. O ki var. Onu lazımınca əzişdirdilər.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • beqədr — f. və ə. izafət birləşməsinin birinci tərəfi kimi işlədilir (məs.: Beqədri qüvvə qüvvəsi çatan qədər, bacardığı qədər; beqədri lüzum lazımınca, lazımi qədər) …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • vücubən — ə. labüd surətdə, lazımınca, vacib olaraq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ac — sif. 1. Aclıq hiss edən, yeməyə ehtiyacı olan (tox ziddi). Ac pişik. Ac z. qalmaq. – Ac qurd balasını yeyər. (Ata. sözü). Çığırma, yat, ay ac toyuq, yuxunda çoxca darı gör! M. Ə. S.. Ac qarın – 1) ac, heç şey yeməmiş; 2) məc. lüt, yoxsul, yurdsuz …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ala-bişmiş — sif. Yarıbişmiş, ala çiy, lazımınca bişməmiş. Ala bişmiş ət …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ala-nəm — sif. və zərf Bir qədər nəm, lazımınca qurumamış. Dəriləri yuyub qurutduqdan sonra, <onları> ala nəm yığdıq, tay bir az da ağırlaşdı. H. S …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ala-qora — sif. Ala dəymiş, ala yetişmiş: lazımınca dəyməmiş, şirinləşməmiş. Ala qora üzüm. – Üzümlər gülünü tökərtökməz, <onları> ala qora vaxtında yoluşdurub aparırdılar. M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ala-sütül — sif. 1. Lazımınca yetişməmiş, dəyməmiş; bir qədər kal. Buğdanı alasütül z. biçmək. 2. Bax ala bişmiş …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ayılmaq — f. 1. Yuxudan oyanmaq, yuxudan durmaq. Gün dağlara yayıldı; Hər bir yatan ayıldı. A. S.. Xan səsə yuxudan ayıldı. Əvvəl qulaqlarına inanmayıb durdu, yatağının üstə oturdu. Ç.. 2. Bayğınlığı, sərxoşluğu keçmək, özünə gəlmək; huşa gəlmək, gözlərini …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bişkin — sif. 1. Yaxşı bişmiş, lazımınca bişmiş. Bişkin çörək. 2. məc. Təcrübəli, çox təcrübə qazanmış, ustalaşmış, püxtə, bilikli. Bişkin adam. Bişkin usta. // məc. Yetkin, yetişmiş. Bişkin xətt …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bəs — 1. əd. <fars.> 1. Yetər, kafi, kifayət. İş apar, baş gedərsə, qoy getsin; Ad qalır bəs deyilmi millət ilə. M. Ə. S.. Bəs demək – kifayətlənmək, gözü doymaq. Bəs ki köhn. – 1) olduqca çox. Əqlin aparıb bəs ki baxır gündə qaraya. M. Ə. Sabir; …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”